Sifat antara muka derivatif alkil poliglikosida.

Untuk mencirikan sifat antara muka terbitan alkil poliglikosida, lengkung tegangan/kepekatan permukaan direkodkan dan kepekatan misel kritikal(cmc) dan nilai tegangan permukaan dataran tinggi di atas cmc ditentukan daripadanya. Ketegangan antara muka terhadap dua bahan model: octyl dodecanol dan decane-disiasat sebagai parameter selanjutnya. Nilai cmc yang diperoleh daripada lengkung ini ditunjukkan dalam Rajah 8. data yang sepadan untuk C₁₂ alkil monoglycoside dan a_{C 12/14}alkil polyglycoside disertakan untuk perbandingan. Dapat dilihat bahawa alkil polyglycoside gliserol eter dan karbonat mempunyai nilai cmc yang lebih tinggi daripada alkil polyglycosides dengan panjang rantai yang setanding manakala nilai cmc bagi monobutyl ethers agak lebih rendah daripada alkil polyglycosides.

Pengukuran ketegangan antara muka telah dilakukan dengan tensiometer jatuh berputar Kri.iss. Untuk mensimulasikan keadaan praktikal, pengukuran dilakukan dalam air keras (270 ppm Ca :Mg= 5: ll pada kepekatan surfaktan 0.15 g/l dan pada SO Rajah 9 menunjukkan perbandingan ketegangan antara muka C.₁₂terbitan alkil poliglikosida terhadap oktil dodecanol. C₁₂mono[1]butil eter mempunyai tegangan antara muka yang paling tinggi dan oleh itu aktiviti antara muka yang paling rendah manakala C₁₂monogliserol eter sebahagian besarnya berada pada tahap C₁₂polybutyl eter. C₁₂alkil polyglycoside yang disertakan untuk perbandingan terletak pada tahap dua derivatif alkil polyglycoside terakhir yang disebutkan. Secara keseluruhannya, nilai tegangan antara muka terhadap oktil dodecanol adalah agak tinggi. Ini bermakna, untuk aplikasi praktikal, adalah penting untuk memastikan bahawa campuran surfaktan yang digunakan mempunyai sinergi terhadap minyak polar.

Keputusan ujian buih seperti Rajah 10. Tingkah laku berbuih pelbagai alkil poliglikosida monogliserol eter dan monokarbonat diukur dengan perbandingan dengan C₁₂alkil polyglycoside untuk dua nilai kekerasan air tanpa adanya tanah berlemak. Pengukuran telah dijalankan mengikut DIN 53 902. C₁₀dan C₁₂alkil polyglycoside monoglycerol ethers menghasilkan isipadu buih yang lebih besar daripada C₁₂alkil poliglikosida. Kestabilan buih jauh lebih tinggi dalam kes C₁₂monogliserol eter daripada dalam kes C₁₀ terbitan pada 16°dH. C₁₄alkil polyglycoside monoglycerol eter tidak dibandingkan dengan C₁₀dan C₁₂ derivatif dalam kuasa berbuihnya dan, secara keseluruhan, kadarnya lebih buruk daripada C₁₂alkil poliglikosida. Mono-karbonat dengan panjang rantai alkil n daripada 8 dan 12 dibezakan oleh isipadu buih yang sangat rendah, seperti yang dijangkakan daripada terbitan alkil poliglikosida hidrofobik.